WPR po 2020 r.

Oto kilka konkretnych rozwiązań dla WPR po 2020 roku, które sprzyjają rozwojowi zrównoważonego rolnictwa i które Polska powinna wspierać na poziomie unijnym i wdrażać w swojej polityce:

• Ograniczenie dotacji dla największych gospodarstw, w tym możliwości przesuwania środków z II filaru na filar I. Pieniądze powinny iść głównie na cele związane z przeciwdziałaniem niekorzystnemu wpływowi produkcji rolnej na środowisko i dalszemu wyludnianiu się wsi, wspieraniu małych i średnich gospodarstw, podnoszeniu jakości życia mieszkańców wsi.
• Wsparcie rozwoju krótkich łańcuchów żywnościowych; ograniczenie liczby pośredników powoduje, że rolnicy mają większy dochód nawet z niewielkich gospodarstw, a równocześnie zapewnia dobre ceny dla konsumentów, nie rezygnując z wysokiej jakości żywności.
• Większe środki powinny zostać przeznaczone na rozwój rolnictwa ekologicznego, z tym, że obok jego funkcji środowiskowej należy wzmacniać funkcję produkcyjną: dopłaty należy powiązać z produkcją na rynek.
• Duży agrobiznes nie potrzebuje wsparcia, zatem dopłaty powinny być uzależnione od tego czy rolnicy podejmują rzeczywiste działania na rzecz ochrony środowiska i zasobów naturalnych.
• Jeżeli proponowany przez KE „ekoprogram” pozostanie obowiązkowy dla krajów członkowskich, ale dobrowolny dla rolników, Polska musi wprowadzić zachęty dla rolników, by go realizowali.