Julia Mickiewicz
Wprowadzenie
Sytuacja kobiet na Białorusi jest problemem złożonym. Z jednej strony, państwo deklaruje chęć poprawy ich sytuacji i promowania równouprawnienia, z drugiej zaś strony, kobiety nadal pozbawione są jednakowych z mężczyznami możliwości awansu zawodowego, podnoszenia zarobków, dostępu do stanowisk i władzy. Ponadto, palącymi problemami nadal pozostają: przemoc domowa, handel ludźmi, wykorzystywanie seksualne, nierówność ekonomiczna oraz dyskryminacja na rynku pracy, jak też przysłowiowy „szklany sufit”, ograniczający kobietom dostęp do wysokich stanowisk decyzyjnych.
Na Białorusi mieszka duża liczba kobiet, które chcą być aktywne w życiu prywatnym, jak i w życiu swojej miejscowości i kraju. Napotykają one jednak na swej drodze przeszkody, wśród których szczególnie podkreślić należy brak odpowiedniej edukacji, społecznej świadomości na temat problemu nierówności płci, dyskryminacji i sposobów ich rozwiązania. Ponadto, w społeczeństwie białoruskim wciąż pokutują silne zakorzenione stereotypy i tradycjonalistyczne wyobrażenia o roli kobiety. Media w kraju często konstruują patriarchalny kontekst: miejsce kobiety jest w domu, a nie w życiu społecznym czy przestrzeni publicznej. Stanowi to dość wysoką barierę w samorealizacji i karierze. Wiele kobiet białoruskich o znaczących doświadczeniach zawodowych, nie osiąga w pracy szczebla decyzyjnego. Konsekwencją ich przegranej jest także przegrana reszty społeczeństwa.
Pełen tekst analizy w formacie pdf w języku polskim i rosyjskim.
Julia Mickiewicz - dziennikarka, feministka, aktywistka na rzecz społeczności LGBT. Ukończyła dziennikarstwo na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym w Mińsku, a tytuł magistra otrzymała w dziedzinie „Badania genderowe” na Europejskim Uniwersytecie Humanistycznym (EHU, Wilno). Jest dziennikarką agencji informacyjnej BielaPAN oraz redaktorką czasopisma „Nowa Europa”. Badania genderowe są dla niej zarówno profesją, jak i prywatną pasją. Jest laureatką pierwszej białoruskiej nagrody dla dziennikarzy zajmujących się problematyką LGBT „Pióro” (2009) w kategorii „Dziennikarz Roku”. Ponadto, szeroko publikuje na stronie gazety internetowej www.naviny.by.