Orientalizacja jest rodzajem dyskursu służącym do „definiowania” kultur, religii, narodów lub grup społecznych poprzez użycie w negatywnym sensie pojęcia „Wschód” (Orient) wraz z przypisanymi do niego stałymi cechami i w opozycji do „Zachodu” (Okcydent). Zahacza o kwestie władzy – nie tylko w wymiarze politycznym, ale i tożsamościowym. Przyjmuje wiele form, od radykalnych do miękkich. Czasem łączy się z innymi uprzedzeniami czy stereotypami, przez co nabiera charakteru hybrydowego. Jest świadoma albo nieuświadomiona. Celem raportu jest przedstawienie zjawiska orientalizacji w polskim dyskursie publicznym poprzez analizę wybranych, reprezentatywnych artykułów, prac historycznych i popularnonaukowych opublikowanych w ostatnich latach.
