Skala protestów na post-transformacyjnych Węgrzech osiągnęła podczas drugiej kadencji rządów Orbána bezprecedensowe rozmiary. Aktorzy z całego spektrum politycznego zaktywizowali się na fali niezgody, częściowo nawiązując do międzynarodowych protestów przeciw polityce oszczędności. Mimo to, ten szczyt mobilizacji narodowej oznaczał raczej odosobnione wydarzenia z udziałem najbardziej zaangażowanych politycznie osób. Demokratyczne reakcje nabrały wyraźnego rozpędu podczas szeroko zakrojonych lewicowych protestów w celu obrony demokracji liberalnej w czasie, kiedy kryzys europejski mobilizował raczej do jej krytyki. Późniejsze marsze poparcia dla Orbana cieszyły się rekordową frekwencją, chwilami przyciągając nawet sto tysięcy osób. Na trzecim seminarium projektu „Polityka protestu” politolog Mihály Gyimesi przeanalizował protesty wyjaśniając relacje między powszechnym poparciem a sprzeciwem.
Analiza "Siła dyskursywnej autowiktymizacji: komunikaty mobilizacyjne prorządowych Marszów Pokoju na Węgrzech" - PDF do pobrania
Mihály Gyimesi jest doktorantem berlińskiej Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Uzyskał tytuł magistra nauk politycznych na Uniwersytecie Środkowoeuropejskim. Jego główne zainteresowania naukowe to ruchy społeczne i media; w rozprawie doktorskiej stara się wyjaśnić powstanie i upadek rywalizacji podczas drugiej kadencji rządów Orbána na Węgrzech.
Zawarte w tekście poglądy i konkluzje wyrażają opinie autora i nie muszą odzwierciedlać oficjalnego stanowiska Fundacji im. Heinricha Bölla.
O projekcie "Polityka protestu. Uwarunkowania protestu politycznego w Europie Środkowej"
Dyskusja i podsumowująca ją analiza powstały w ramach projektu obejmującego sześć seminariów eksperckich poświęconych odpowiednio protestom w Bułgarii, Bośni, Niemczech, Rumunii, Polsce i na Węgrzech. Celem projektu pod kierownictwem naukowym dr. Mateusza Fałkowskiego z Collegium Civitas jest pobudzenie debaty i zwiększenie wśród polskich ekspertów i ekspertek wiedzy na temat protestów w różnych krajach regionu Europy Środkowej. Poprzez pokazanie uwarunkowań i form protestów staramy się również zrozumieć szersze problemy demokracji i systemów politycznych w naszych krajach pod kątem wszechobecnej dyskusji na temat wpływu populizmu na ich funkcjonowanie. Przywołanie i analiza nieznanych szerzej u nas protestów mających miejsce w innych częściach regionu ma pomóc w refleksji nad problemami i wyzwaniami stojącymi również przed Polską.
Projekt został zrealizowany przy finansowym wsparciu Komisji Europejskiej w ramach programu „Europa dla obywateli”.