Społeczeństwo & Partycypacja

Duży festiwal Książki – święto wielbicieli książek. Dwa dni, kilka tysięcy czytelników, 150 gości, 50 spotkań w międzynarodowym towarzystwie, dyskusje, spacery literackie, głośne czytanie, wirtualne rozmowy. Kilkanaście miejsc, wydarzenia na serio i z przymrużeniem oka. Zaskakujące przestrzenie miasta, ulice, prywatne gabinety pisarzy. Nowoczesny festiwal włączający publiczność w akcje literackie. Zaskakujący i tworzony wspólnie. Całkowicie otwarty. 

Zmiana paradygmatu myślenia w kierunku poszanowania i ochrony praw nie-ludzi oraz przyrody stanowi punkt wyjścia zielonego aktywizmu. Źródłem inspiracji mogą stać się warsztaty geopoetyckie lub szereg inicjatyw ekofeministycznych. Warto zapoznać się z pomysłami i akcjami na urzeczywistnienie zrównoważonego rozwoju pod względem społecznym i ekologicznym oraz uwzględnieniem dziedzictwa kulturowego.

Głównym zadaniem geopoetyki jest kształtowanie przyjaznego i odpowiedzialnego stosunku człowieka wobec Ziemi (czyli także wobec siebie). Geopoetyka jest kierunkiem badań literackich, praktyką pisarską oraz wizją rozwoju „w stronę delikatniejszego, piękniejszego zamieszkiwania świata”. A jak geopoetyka i zielone pisanie/czytanie wyglądają w praktyce?

Jako organizacja partnerska VIII Kongresu Obywatelskiego gorąco zachęcamy do zapoznania się z relacjami i nagraniami paneli dysksyjnych poświęconych (oddolnej) modernizacji Polski. Jak dowodzi dr Jan Szomburg, Polsce potrzeba zmian infrastruktury, lepszych instytucji i regulacji, a przede wszystkim nowych wzorców zachowań oraz relacji opartych na współpracy, szacunku, zaufaniu. Warto przeczytać o kolejnych wartościach i ideach, któe skierują nasz kraj na tory zrównoważonego rozwoju. Udział w październikowym Kongresie wzięło prawie 1000 osób, w tym autorytety różnych dziedzin życia społecznego, kulturalnego i gospodarczego.

Różnica między liczbą pojedynczą a mnogą jest istotna, zarówno odnośnie „praw” jak i „miasta.” Jest to zarówno strategiczna jak i polityczna różnica; wyznacza ona horyzont ambicji i dążeń, oraz pokazuje charakter ruchów wdrażających ją w życie. U Lefebvre’a prawo do miasta jest zawołaniem, żądaniem. Ujawniło się w czasie fermentu miejskich ruchów społecznych w 1968 r. i przetrwało w tej formie w krytycznej teorii urbanizacji. Celem tego hasła było poszerzenie postulatów i zwiększenie ambicji ruchu z roku 1968 tak, aby wypracowały one wizję lepszego społeczeństwa.