Wstęp do publikacji
Sytuacja osób nieheteronormatywnych w Polsce jest alarmująca. Świadczą o tym raporty polskich organizacji LGBT+ i ranking ILGA-Europe, w którym Polska zajmuje od 2020 roku ostatnie miejsce wśród krajów UE. Eksperci zwracają uwagę także na fakt, że doświadczenie homofobii splata się tutaj z systemową instytucjonalną dyskryminacją osób LGBT+.
Osoby LGBT+ to my. To Twój wujek, sąsiadka, koleżanka z ławki, pracowniczka czy sprzedawca w sklepie. Spotykamy się w kawiarni czy w kolejce do lekarza, płacimy te same podatki. Mamy podobne lub różne poglądy na politykę i rzeczywistość.
Piszemy pamiętniki.
Różni nas dostęp do praw. Miłość osób LGBT+ w Polsce jest wciąż okryta tabu, cichym szeptem krewnych przy kolacji świątecznej, kąśliwym komentarzem mijającej nas na ulicy osoby, oceniającym wzrokiem sąsiadki czy wyrzuceniem z domu przez ojca, któremu nie spodobał się nienormatywny wygląd. Osoby LGBT+ nie dowiedzą się o stan ukochanej osoby w szpitalu, nie rozliczą wspólnie podatków, nie wezmą ślubu. Dotyka je systemowe wykluczenie przez instytucje państwa, a tym samym przyzwolenie na nienawiść społeczeństwa, rodziny, kościoła.
Pamiętniki Osób LGBTQIA+. Mała antologia
Mała antologia pamiętników Osób LGBTQIA+ to pierwsza z publikacji tekstów nadesłanych na konkurs zorganizowany w 2020 roku przez Pracownię Badań nad Historią i Tożsamościami LGBT+ w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego wspólnie z Fundacją im. Heinricha Bölla w Warszawie. Osiemnaście osobistych historii, opowiedzianych własnym głosem i na własnych zasadach. Nadesłane na konkurs autobiografie pozwalają zrozumieć, jak wygląda życie osób niehetero- i niecisnormatywnych w Polsce: dorastanie, życie rodzinne, miłości, kontakty z instytucjami publicznymi. Pamiętniki odsłaniają wielość i różnorodność indywidualnych doświadczeń, ale i wspólne problemy, z jakimi mierzą się osoby LGBTQIA+ w Polsce. Jest tu obecna i determinacja w walce o siebie, i troska o innych, wzajemna solidarność, której wyrazem jest również opowiedzenie własnej historii, i wreszcie – żywiołowe, czasem ironiczne, czasem gorzkie, poczucie humoru.
Partnerem medialnym projektu jest Radio TOK FM.
Sięgając po pamiętniki osób LGBT+ możemy zobaczyć nie tylko siebie, ale też o wiele więcej. Zetkniemy się w nich z młodzieńczą beztroską i radością towarzyszącą pierwszej miłości, ale też gorzkim bólem codziennej egzystencji, nienawiścią i agresją prowadzącą do dramatów. Przedstawione w nich historie napisało samo życie, a opowiedzieli je ich bohaterowie i bohaterki. Obraz, jaki przedstawiają, czasami przeraża, ale również jest świadectwem silnej woli i walki o swoją własną tożsamość.
Sytuacja osób nieheteronormatywnych w Polsce jest alarmująca. Świadczą o tym raporty polskich organizacji LGBT+ i ranking ILGA-Europe, w którym Polska zajmuje od 2020 roku ostatnie miejsce wśród krajów UE. Eksperci zwracają uwagę także na fakt, że doświadczenie homofobii splata się tutaj z systemową instytucjonalną dyskryminacją osób LGBT+. Jak zauważyła w swoim raporcie z grudnia 2020 Komisarz Praw Człowieka Rady Europy Dunji Mijatović, homofobiczne i transfobiczne wypowiedzi polityków podsycają atmosferę nienawiści wobec środowiska i osób LGBT+, a oferowana przez system prawny ochrona przed dyskryminacją bywa nieskuteczna. Trzeba o tym mówić głośno, aby móc to zmienić.
Pamiętniki osób LGBT+ powstały w ramach trwającego od ponad roku pionierskiego projektu badawczego, realizowanego przez Pracownię Badań nad Historią i Tożsamościami LGBT+ działającą w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z Fundacją im. Heinricha Bölla w Warszawie. Wspieranie i realizowanie projektów przeciwstawiających się narastającej homofobii wpisuje się w misję naszej Fundacji i wynika z potrzeby angażowania się w obronę uniwersalnych praw człowieka, wolności, godności ludzkiej, równości i demokracji.
Zatrzymajmy się na chwilę, posłuchajmy tych bardzo osobistych historii.
Partnerem medialnym projektu Pamiętniki Osób LGBTQIA+ jest Radio TOK FM.
