Europejski Tydzień Mobilności 2022

Mobilność nie jest neutralna pod względem płci. Dotyczy to nie tylko mobilności w wymiarze indywidualnym, ale też całych sektorów transportu i planistyki jako takich, w których mężczyźni wyraźnie dominują (kobiety stanowią jedynie 22% wszystkich zatrudnionych w transporcie). Wraz z pozostałymi czynnikami takimi jak stereotypy społeczne, podział zadań w zespołach, w których przeważają mężczyźni, oraz obowiązki w zakresie opieki nad członkami rodziny, które spadają najczęściej na kobiety, przyczynia się to do powstania środowiska dostosowanego do męskich potrzeb.

Podróżujący dążą do tego, by przedostać się z punktu A do punktu B tak szybko, łatwo i tanio, jak to tylko możliwe. Nie można jednak powiedzieć, że osoby o ograniczonej sprawności ruchowej mają do tego sprawiedliwy i równy dostęp – korzystanie ze środków transportu wymaga od nich dokonania rezerwacji z dużym wyprzedzeniem, a przesiadki są skomplikowane. Ponadto do wielu pojazdów nie da się wejść bez asysty, co samo w sobie nie jest zgodne z definicją dostępności zawartej w Konwencji Organizacji Narodowych Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych (UNCRPD).

W Unii Europejskiej myśli się głównie o bardzo szybkich pociągach między wielkimi miastami, a powinniśmy zadbać o dobre skomunikowanie nawet wolniejszymi pociągami, które połączą miejscowości przygraniczne – mówi Jon Worth, bloger, który prowadzi kampanię na temat zwiększenia liczby nocnych pociągów w Europie.