18 marzec 2010 (czwartek), godz. 18.00-20.00
Hotel Sheraton, ul. B. Prusa 2, Warszawa
W ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa Unii Europejskiej tylko częściowo udało się ustabilizować procesy demokratycznej transformacji we wschodnich krajach sąsiedzkich: krytykowana jest zarówno sama inicjatywa, która wykluczając otwarcie perspektywy członkostwa nie zapewnia skutecznych bodźców dla demokratycznych przemian, jak i jej niektórzy beneficjenci za brak postępów w demokratyzacji.
Podczas wojny na Kaukazie stało się jasne, że w przypadku konfliktów regionalnych Unia Europejska nie może pozostać bierna. Podstawowym warunkiem jej zdolności do działania jest ustalenie wspólnego stanowiska, co - wobec różnic interesów poszczególnych krajów członkowskich UE w odniesieniu do wschodnich sąsiadów – nie było dotychczas łatwe.
Partnerstwo Wschodniejako nowe ramy współpracy między krajami sąsiedzkimi i UE oraz wejście w życie Traktatu Lizbońskiego i - w tym kontekście - powołanie stałego przewodniczącego Rady Europejskiej oraz wysokiego przedstawiciela ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa stwarzają nowe warunki, które mogą pozytywnie wpłynąć na kształtowanie stosunków między UE i jej wschodnimi sąsiadami.
Wydaje się, że w nowych strukturach instytucjonalnych wypracowanie i konsekwentna realizacja, wspólnej polityki UE w stosunku do wschodnich sąsiadów nabierze większego znaczenia i stanie się łatwiejsze.
Polska, która od chwili wstąpienia do UE coraz skuteczniej – jak w przypadku inicjatywy Wschodniego Partnerstwa - angażuje się w kwestie definiowania stosunków UE z jej wschodnimi sąsiadami zamierza wykorzystać okres prezydencji w 2011 r. do wzmocnienia wschodniego wymiaru polityki sąsiedztwa.
Podział kompetencjii tym samym warunki współpracy pomiędzy rotacyjną prezydencją w Radzie UE a nowymi urzędami zostały określone jedynie w zarysie. Hiszpania, która przejęła prezydencję Rady pierwszego stycznia 2010 r., zdobywa pierwsze doświadczenia w tym zakresie.
W jaki sposób Polska definiuje swoją rolę w procesie kształtowania stosunków pomiędzy UE i jej wschodnimi sąsiadami na płaszczyźnie unijnej? Jakie priorytety Polska chce określić w tym obszarze podczas swej prezydencji w Radzie UE? Jakie cele powinny zostać osiągnięte? Jakie nowe możliwości rozwoju wspólnej Polityki Wschodniej UE powstały od momentu wejścia w życie Traktatu Lizbońskiego? Jakie sygnały odnośnie współpracy pomiędzy najwyższymi władzami UE i prezydencją zostały wysłane podczas pierwszych miesięcy hiszpańskiego przewodnictwa w Radzie UE?
Wschodni wymiar polityki UE. Wyzwania dla polskiej prezydencji w Radzie UE
godz. 18.00-20.00
Powitanie: Agnieszka Rochon – Fundacja im. Heinricha Bölla, Warszawa
Key note speech: Mikołaj Dowgielewicz – Minister ds. europejskich RP
Komentarz: Pirrka Tapiola – Sekretariat Generalny Rady UE, Departament Europy Wschodniej i Azji Centralnej
Moderacja: Adam Balcer – demosEUROPA
Spotkanie odbędzie się w języku polskim i angielskim, z tłumaczeniem symultanicznym. Po debacie zapraszamy na poczęstunek i lampkę wina.
Debata jest częścią konferencji eksperckiej Unia Europejska i jej wschodni sąsiedzi. Wyzwania i nowe szanse tworzenia polityki wschodniej UE organizowanej przez Fundację im. Heinricha Bölla we współpracy z Bertelsmann Stiftung i demosEuropa w dn. 18-19 marca 2010.
Czytaj więcej o debacie w artykule Polska Prezydencja a Partnerstwo Wschodnie na portalu EurActiv.