Unia Europejska

Po latach wahań, UE - napędzana zmianami geopolitycznymi – robi w końcu krok naprzód. Nadzwyczajny szczyt w Brukseli pokazał dynamikę w polityce obronnej. Ale bez dalszych decyzji Europa pozostanie podatna na zagrożenia.  

Trump powrócił. A wraz z nim jego niekonsekwentny styl polityki szoku i strachu. Jednego dnia ogłasza cła na Meksyk i Kanadę, a dzień później je zawiesza. Kto wie, co zrobi w następnej kolejności. Europa nie może pozwolić sobie na to, by sparaliżowała ją panika, podzieliła niezgoda lub pochłonęło udawane oburzenie. Zamiast ulegać przerażeniu, UE musi zachować spokój, dostosować się i - co najważniejsze - działać.

W 2023 r. niemieckie Ministerstwo Spraw Zagranicznych oraz Federalne Ministerstwo Współpracy Gospodarczej i Rozwoju opublikowały wytyczne dotyczące feministycznej polityki zagranicznej i rozwojowej. Wdrożeniu tych koncepcji zagrażają jednak przeciwności natury politycznej.

Działania chroniące klimat, wodę i bioróżnorodność są ujęte w prawie Unii Europejskich (UE) – w niektórych przypadkach – już od dekad. Wciąż brakuje jednak kompleksowych ram prawnych w obszarze ochrony gleb. Poprzednie próby ich stworzenia zostały storpedowane, a większość istniejących polityk w tym zakresie jest pozbawiona skutecznych narzędzi wymuszających skuteczność.

Unijna strategia „Od pola do stołu” ostała opracowana, by „przyspieszyć przejście na sprawiedliwy, zdrowy i przyjazny dla środowiska system żywnościowy”. Określono w niej szereg celów, które mają zostać osiągnięte do 2030 r. przez wprowadzenie nowych lub zmianę obowiązujących aktów prawnych oraz dzięki inicjatywom o charakterze nielegislacyjnym. Obecna Komisja Europejska zbliża się do końca swojej kadencji. W niniejszym artykule zaproponowano, w jaki sposób następna Komisja w latach 2024-2029, powinna realizować cele strategii „Od pola do stołu”, zwłaszcza że UE obecnie wstrzymuje wdrażanie wielu jej aspektów w związku z niedawnymi protestami rolników.

Wojna w Europie, eskalacja kryzysu klimatycznego, pozycja Europy w globalnym układzie sił: UE stoi przed historycznymi wyzwaniami. Wybory europejskie w czerwcu zadecydują o tym, co będzie dalej.  Najnowszy numer magazynu Böll.Thema z wkładem Roberta Habecka, Anny Lührmann, Daniela Cohn-Bendita, Timothiego Garton Ash, Agnieszki Holland, Joanny Marii Stolarek i wielu innych. 

W Polsce brakuje zdecydowanych działań zmniejszających stopień uzależnienia rolnictwa od chemicznych środków ochrony roślin (ś.o.r.). Zakłada się, że sprzedaż ś.o.r. będzie nadal rosła. Jednocześnie pojawiają się inicjatywy społeczeństwa obywatelskiego, których celem jest zwiększenie kontroli nad nimi oraz ograniczenie negatywnych skutków ich stosowania.

Mimo że oficjalna sprzedaż środków w Polsce jest stosunkowo niska w porównaniu z innymi krajami UE, odnotowuje się wiele nieprawidłowości w ich stosowaniu, a wykrywane przekroczenia norm sytuują się powyżej średniej w UE.

Dane dotyczące sprzedaży środków ochrony roślin (ś.o.r.) w Polsce wyraźnie wskazują na tendencję wzrostową: w 2000 r. notowano sprzedaż poniżej 10 tys. ton substancji czynnych (s.cz.), a w 2021 r. zwiększyła się ona niemal trzykrotnie i wynosiła 26,9 tys. ton.