"Pod niewątpliwym antyimigracyjnym nastawieniem zwolenników Pegidy bez wątpienia kryje się jednak ogólny trend kwestionowania koncepcji liberalnej demokracji przedstawicielskiej w kształcie, w jakim odnosiła ona sukcesy w XX i na początku XXI wieku", niemiecki politolog Dr Dietrich Herrmann wyjaśnia specyfikę ruchu Patriotycznych Europejczyków przeciw Islamizacji Zachodu.

Skala protestów na post-transformacyjnych Węgrzech  osiągnęła podczas drugiej kadencji rządów Orbána bezprecedensowe rozmiary. Demokratyczne reakcje nabrały wyraźnego rozpędu  podczas szeroko zakrojonych lewicowych protestów w celu obrony demokracji liberalnej w czasie, kiedy kryzys europejski mobilizował raczej do jej krytyki.  W ramach projektu „Polityka protestu” politolog Mihály Gyimesi przeanalizował protesty wyjaśniając relacje między powszechnym poparciem a sprzeciwem.

Czwarte seminarium z cyklu "Polityka protestu" dotyczyło marginalizacji, instytucjonalizacji i radykalizacji skrajnej prawicy w Polsce. Ekspert Daniel Płatek z IFiS PAN w Warszawie analizował jej obecność w przestrzeni publicznej i postulaty odnoszące się do takich kwestii, jak tożsamość narodowa, suwerenność i walka z jej wrogami.

Wzmożony aktywizm miejski i ekologiczny w Europie Środkowej może świadczyć o wykształcaniu się nowej fali ruchów oddolnych. Seminarium z cyklu "Polityka protestu" w dn. 24.09 poświęcone będzie przypadkowi “Save Bucharest” jako laboratorium nieformalnego wypracowywania i instytucjonalizacji nowych znaczeń społecznych.

W ramach projektu o polityce protestu w Europie Środkowej analizowaliśmy masowe niepokoje społeczne w  Bośni i Hercegowini w latach 2013-2014. Artykuł Chiary Milan przedstawia ogólny zarys oporu, analizując jego źródła, strukturę społeczną i formy organizacji, jak również długofalowy wpływ.