Społeczeństwo & Partycypacja

Zmiana paradygmatu myślenia w kierunku poszanowania i ochrony praw nie-ludzi oraz przyrody stanowi punkt wyjścia zielonego aktywizmu. Źródłem inspiracji mogą stać się warsztaty geopoetyckie lub szereg inicjatyw ekofeministycznych. Warto zapoznać się z pomysłami i akcjami na urzeczywistnienie zrównoważonego rozwoju pod względem społecznym i ekologicznym oraz uwzględnieniem dziedzictwa kulturowego.

Głównym zadaniem geopoetyki jest kształtowanie przyjaznego i odpowiedzialnego stosunku człowieka wobec Ziemi (czyli także wobec siebie). Geopoetyka jest kierunkiem badań literackich, praktyką pisarską oraz wizją rozwoju „w stronę delikatniejszego, piękniejszego zamieszkiwania świata”. A jak geopoetyka i zielone pisanie/czytanie wyglądają w praktyce?

Jako organizacja partnerska VIII Kongresu Obywatelskiego gorąco zachęcamy do zapoznania się z relacjami i nagraniami paneli dysksyjnych poświęconych (oddolnej) modernizacji Polski. Jak dowodzi dr Jan Szomburg, Polsce potrzeba zmian infrastruktury, lepszych instytucji i regulacji, a przede wszystkim nowych wzorców zachowań oraz relacji opartych na współpracy, szacunku, zaufaniu. Warto przeczytać o kolejnych wartościach i ideach, któe skierują nasz kraj na tory zrównoważonego rozwoju. Udział w październikowym Kongresie wzięło prawie 1000 osób, w tym autorytety różnych dziedzin życia społecznego, kulturalnego i gospodarczego.

Różnica między liczbą pojedynczą a mnogą jest istotna, zarówno odnośnie „praw” jak i „miasta.” Jest to zarówno strategiczna jak i polityczna różnica; wyznacza ona horyzont ambicji i dążeń, oraz pokazuje charakter ruchów wdrażających ją w życie. U Lefebvre’a prawo do miasta jest zawołaniem, żądaniem. Ujawniło się w czasie fermentu miejskich ruchów społecznych w 1968 r. i przetrwało w tej formie w krytycznej teorii urbanizacji. Celem tego hasła było poszerzenie postulatów i zwiększenie ambicji ruchu z roku 1968 tak, aby wypracowały one wizję lepszego społeczeństwa.

Promując idee zrównoważonego rozwoju pragniemy przybliżyć Państwu założenia „green studies”, zwanych także humanistyką ekologiczną czy ekoposthumanistyką. Ten przewrót ekologiczny polega na zmianie paradygmatu myślenia, zarówno wobec dziedzictwa kulturowego, jak i wobec obowiązujących współcześnie paradygmatów kulturowych, religijnych, politycznych i gospodarczych oraz dominujących dyskursów władzy. Jego celem jest budzenie zaangażowania obywatelskiego i partycypacji społecznej. Zachęcamy do lektury tekstów poświęconych geopoetyce, ekokrytyce i ekofeminizmowi ukierunkowanych na budowanie „zielonej demokracji".

Prezentujemy przegląd raportów dotyczących różnych aspektów sprawiedliwie zaplanowanych, inkluzywnych miast, m.in. w wymiarze zrównoważonego rozwoju, planowania i bezpieczeństwa. Zachęcamy do zapoznania się ze studiami przypadków, najlepszymi praktykami i rekomendacjami z zakresu lobbowania, przygotowywania analiz czy kształcenia genderowo wrażliwych urbanistek_ów.

Społecznie sankcjonowany podział obowiązków i rynku pracy pod kątem płci sprawia, że kobiety i mężczyźni używają miejskiej przestrzeni i infrastruktury na różne sposoby. Tradycyjne planowanie skutkuje izolacją kobiet w domach i utrwala bariery w dostępie do przestrzeni publicznych. Naprzeciw równościowemu projektowaniu miast wychodzi szereg rekomendacji realizujących gender mainstreaming w oparciu o konsultacje społeczne.