Społeczeństwo & Partycypacja

W Syrii poziom muzyki klasycznej i współczesnej nie był tak wysoki jak w Krakowie. Kiedy przyjechałem tutaj, poczułem, jakbym był wrzucony do oceanu! Pracowałem po 16 godzin na dobę, a profesor mówił mi: „Wassim, potrzebujesz naprawdę dużo pracy”

Obecność osób z Ukrainy i Białorusi onieśmieliła polskie twórczynie i twórców, którzy zrezygnowali z samodzielnego podejmowania tematów wschodnich.

Kandydaci do rezydencji artystycznej ICORN muszą udokumentować swój dorobek literacki oraz przedstawić „wiarygodne” dowody na doświadczanie gróźb bądź realnych prześladowań. Listę powodów uprawniających do zgłoszenia się do programu czyta się jak upiorny wiersz.

„Imię” – migała Jolanta w polskim języku migowym. „Nazwisko” – próbowała dalej. Głucha Ukrainka, która stała przed nią, patrzyła tylko – to na jej dłonie, to na usta, to znów na dłonie. I rozkładała bezradnie własne.

Rozmowa z grupą roboczą Work Hard! Play Hard!: Działanie w nowym miejscu było wyzwaniem. Pomyśleliśmy o Warszawie, ponieważ wielu naszych białoruskich i ukraińskich przyjaciół przeniosło się tu po antyrządowych protestach w Białorusi w 2020 roku i związanych z nimi represjach oraz po pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę.

„Od razu mnie przyciągał, bo widać, że to jest człowiek oddany sztuce” – wspomina gitarzysta Raphael Rogiński. „Zaskoczy nas jeszcze nie raz, ponieważ jest człowiekiem niezwykłym” – nie ma wątpliwości reżyserka Maja Kleczewska. Przed państwem Mamadou Góo Bâ

Francja odstaje od innych głównych europejskich demokracji ze względu na przeciętną jakość systemu medialnego i silną pozycję skrajnej prawicy w mediach głównego nurtu. W ostatnich piętnastu latach media we Francji uległy radykalnym przemianom. Popyt na informacje, spowodowany rewolucją cyfrową, nigdy wcześniej nie był tak wysoki, a jednocześnie ogólna oferta informacyjna nigdy nie była tak niska. Sytuacja ta wywołuje rosnące zaniepokojenie branży medialnej, reprezentowanej przez stowarzyszenia, związki zawodowe, zrzeszenia i kolektywy dziennikarskie.

I teraz tak jak Radzie na początku jej pobytu w Polsce pomogli wolontariusze, tak ona wolontaryjnie pomaga tym, którzy trafiają do Warszawy z Ukrainy. Jako mentorka Fundacji W Stronę Dialogu próbuje pomóc im w oswojeniu się z nową rzeczywistością, rozwiązywać z nimi codzienne problemy, od planowania zakupów, wypełniania papierów, po znalezienie im domu, w którym będą mogli zamieszkać.

Praca w Fundacji otworzyła ją bardzo na ludzi, jak tylko widzi romską rodzinę gdzieś na ulicy czy w sklepie, od razu podchodzi, przedstawia się, pyta czy u nich wszystko w porządku, czy może im jakoś pomóc.

Każde kolejne znalezione rodzinie romskiej mieszkanie czy praca jest dla niej takim samym powodem radości jak pierwsze. A że zna Przemyśl całkiem dobrze, wie, gdzie Romom będzie najlepiej, co będzie dobre dla ich rodzin i dzieci.